Η Νύχτα προχώρησε… Η
Ημέρα πλησίασε
Ένας Χριστός στα μέτρα μας
Χωρίς
κόστος
Είναι
φυσικό να ψάχνουμε, να ερευνούμε, να απορούμε με την κατάσταση την τραγική των
ημερών μας, που είναι έκδηλη όπου και αν στρέψουμε τα μάτια μας, μέσα μας, γύρω
μας, ανάμεσά μας. Γιατί φθίνουμε, γιατί ξεπέφτουμε, γιατί χάνουμε και
χανόμαστε, γιατί δεν έχουμε ευλογίες και δύναμη, γιατί η συγκομιδή είναι
ελάχιστη σε σύγκριση με τη σπορά, γιατί ο καρπός είναι αρρωστημένος και συχνά
πεθαίνει πριν ωριμάσει;
Πολλά μπορεί να πει κανείς και πολλές
είναι οι προσεγγίσεις, που μπορεί να κάνει στα θέματα αυτά. Υπάρχει όμως κάτι
βασικό, θεμελιακό, που χρειάζεται να το δούμε κατάματα και να είμαστε
ειλικρινείς και ευθείς, αν θέλουμε να φτάσουμε με όχημα την αλήθεια στην πηγή
του κακού.
Το κόστος δεν θέλουν οι άνθρωποι. Το
κόστος της αλήθειας, της άγιας ζωής, της καθαρής, δεν θέλουν να σηκώσουν.
Ό,τι έχει κόστος το αποδιώχνουν.
Ό,τι κοστίζει κοιτάζουν να το
αντικαταστήσουν με κάτι άλλο, που κοστίζει λιγότερο ή καθόλου. Ιδιαίτερα στα
πνευματικά πράγματα η πραγματικότητα αυτή γίνεται ολοφάνερη.
Όλοι το γνωρίζουμε, ότι η ζωή που μας
καλεί ο Ιησούς Χριστός να ζήσουμε έχει μεγάλο και σημαντικό κόστος. Ίσως αυτό
το κόστος δεν συγκρίνεται εύκολα με άλλες περιοχές της ζωής, που και αυτές
κοστίζουν. Ο Κύριος το ξεκαθαρίζει από την πρώτη στιγμή, που Τον πλησιάζει μια
ψυχή, ότι τα θέλει όλα και μας θέλει ολόκληρους και εντελώς δικούς Του. Μας
καλεί να ζήσουμε για Εκείνον και να ζήσουμε τη δική Του ζωή, με τη δική Του
οδηγία και για τη δική Του δόξα. Το κόστος όλων αυτών είναι μεγάλο, ασύγκριτο
με άλλα κόστη αυτής της ζωής. Πολύ συχνά, αν και έχουν ξεκινήσει μαζί με τον
Χριστό κάποιες ψυχές, μπροστά στο κόστος υποχωρούν, χαλαρώνουν, γυρίζουν πίσω
και φεύγουν, χάνονται.
Στις μέρες μας οι άνθρωποι δεν θέλουν να
ακολουθήσουν έναν Χριστό που κοστίζει, ούτε ένα Ευαγγέλιο που απαιτεί θυσίες
και κόπο. Θα ήταν θαυμάσιος ο Χριστός και η προσφορά Του, αλλά χωρίς κόστος.
Αυτή όμως η μετάλλαξη του Ιησού Χριστού και του Ευαγγελίου Του δεν υπάρχει. Γι’
αυτό οι άνθρωποι δημιούργησαν έναν δικό τους Χριστό, με ένα νέο δρόμο σωτηρίας,
που να μην κοστίζει, να μη δυσαρεστεί τους ανθρώπους και να μην ενοχλεί. Είναι
ο Χριστός της βοήθειας, της συμπάθειας, της συγχώρησης, της κατανόησης, των
παροχών, που δεν ζητάει, δεν απαιτεί, δεν κοστίζει… Στις μέρες μας αυτός ο
Χριστός αγαπιέται και γίνεται πολύ πιο εύκολα αποδεκτός από τους πολλούς. Ας
δούμε πιο ειδικά κάποιες περιοχές, για να καταλάβουμε το μήνυμα αυτής της
αλήθειας και για τη δική μας τη ζωή.
Δεν θέλουν οι άνθρωποι το κόστος της
αλήθειας. Αυτή ίσως είναι η κορυφαία και πιο τραγική κατάσταση από όλες. Η
αλήθεια φωτίζει σε βάθος, η αλήθεια ξεσκεπάζει, η αλήθεια διαμελίζει, η αλήθεια
φανερώνει. Το κόστος της αλήθειας ελάχιστοι το δέχονται και το αντέχουν. Το
κόστος να πεις την αλήθεια, αλλά και να δεχτείς την αλήθεια και να τη ζήσεις
χωρίς διάκριση ανάμεσα στους ανθρώπους, δεν είναι ούτε εύκολη υπόθεση, ούτε
εύκολος δρόμος να τον ακολουθήσει κανείς.
Υπάρχουν αλήθειες, που είναι όμορφο να
τις ακούμε και συμφωνούμε πρόθυμα και είμαστε έτοιμοι να τις υπερασπιστούμε.
Αυτές όμως είναι αλήθειες, που δεν αφορούν εμάς και ούτε μας αγγίζουν. Μόλις η
αλήθεια αγγίξει εμάς και τις αγαπημένες, κρυφές πτυχές της ζωής μας, το κόστος
αμέσως μεγαλώνει και εύκολα αλλάζουμε γνώμη.
Νομίζουμε, μα είναι τραγικό λάθος, πως
αν κηρύξουμε ένα Ευαγγέλιο χωρίς κόστος, θα γεμίσει εύκολα και γρήγορα η
εκκλησία μας, πράγμα που το θέλουμε ειλικρινά πάρα πολύ. Ξεκινάμε λοιπόν, και
πράγματι η προσπάθεια αποδίδει αποτελέσματα. Όμως τι εκκλησία είναι αυτή, που
αποσιωπά την αλήθεια του Ευαγγελίου και γεμίζει με «πιστούς», που τους αρέσει
να τους γαργαλάνε τα αυτιά με καλά και ευχάριστα λόγια; Κάποτε θα γεμίσει με
ανθρώπους, που και αυτοί δεν θα θέλουν το κόστος ούτε θα είναι πρόθυμοι να
θυσιάσουν την προσωπική τους ζωή, τις επιθυμίες τους, τις αγάπες τους, τα
είδωλά τους, για να κερδίσουν τον Χριστό. Αυτές οι εκκλησίες γεμίζουν εύκολα,
αλλά δεν έχουν την ευλογία και τη δύναμη του Κυρίου, γι’ αυτό είναι το σώμα
τους γεμάτο πληγές και η ζωή τους «αργή και άκαρπη» (Β΄ Πέτρου 1:8).
Νομίζουμε πως, αν προσπεράσουμε το
κόστος της ζωής του Χριστού, η χριστιανική μας ζωή θα είναι εύκολη, πλούσια,
άνετη. Όμως η ομορφιά στη ζωή του Χριστού έρχεται όταν έχουμε την ευλογία του
Θεού στη ζωή μας. Την ευλογία του Θεού που έρχεται μέσα από το δρόμο της
υπακοής, της υποταγής, της άγιας και καθαρής ζωής.
Δεν θελήσαμε το κόστος και φτιάξαμε μια
δικής μας σύνθεσης ζωή, με επιλεγμένα εδάφια και μερικές μόνο αλήθειες από το
Ευαγγέλιο. Προσπαθούμε να τη ζήσουμε αυτή τη ζωή, να την κάνουμε να σταθεί στα
πόδια της, να στεριώσει. Η ζωή όμως αυτή δεν έχει την ευλογία του Θεού, που
σημαίνει πως δεν έχει χαρά, δύναμη, ειρήνη, αύξηση, καρπό.
Πρέπει να το ομολογήσουμε. Έχει κόστος η
ζωή του Ιησού Χριστού, μεγάλο κόστος, αλλά είναι τυλιγμένη στην ευλογία και τη
χαρά της θεϊκής αγάπης του Ουράνιου Πατέρα. Δεν αφήνει πληγές και αναπηρίες
αυτό το κόστος, αντίθετα φέρνει απελευθέρωση, λύτρωση και δύναμη καινούργιας
ζωής μέσα μας.
Οι σημερινοί, σύγχρονοι Χριστιανοί λένε
και υποστηρίζουν πως θέλουν τον Χριστό, δεν θέλουν όμως το κόστος της ζωής του
Χριστού.
·
Το κόστος της αλήθειας. Το κόστος να
πουν την αλήθεια και να τη ζήσουν φανερά και ευδιάκριτα.
·
Το κόστος να μείνουν λίγοι, να μείνουν
μόνοι, να υστερήσουν από τους άλλους, να τους προσπεράσουν οι άλλοι, να τους
απομονώσουν γιατί ζουν και αγαπούν την αλήθεια.
·
Το κόστος τού να απαρνηθούν και να
απορρίψουν τον εαυτό τους, τα συμφέροντα, το βόλεμα, τις αγάπες τους.
·
Το κόστος να τους γυρίσουν την πλάτη, να
τους κοροϊδέψουν, να τους διώξουν, γιατί είναι γνήσιοι, ευθείς και ειλικρινείς.
·
Το κόστος της άγιας ζωής, της ζωής χωρίς
συμβιβασμό, χωρίς «γκρίζες ζώνες», χωρίς μοιρασμένες καταστάσεις.
·
Το κόστος τού «τα αφήνω όλα και όλους»
για τον Ιησού Χριστό, τον Σωτήρα μου, όπως η Μαρία (Λουκάς 10:39,42).
·
Το κόστος τού «ζημιώθηκα τα πάντα και θεωρώ ότι είναι σκύβαλα, για να κερδίσω τον
Χριστό», όπως ο απόστολος Παύλος (Φιλιππησίους
3:7-10).
·
Το κόστος τού «γενηθήτω το θέλημά Σου
Πατέρα, το δικό Σου και όχι το δικό μου» , όπως ο Κύριός μας (Λουκάς 22:42).
·
Το κόστος τού να υψώσω τη φωνή μου όταν
οι άλλοι αποσιωπούν το ψέμα και το συμβιβασμό με την αμαρτία, να πω την αλήθεια
και να μείνω στην αλήθεια.
·
Το μεγάλο κόστος της ταπείνωσης μπροστά
στον Θεό, της υποταγής, της αναγνώρισης, της υποχώρησης.
·
Το κόστος της σιωπής.
Όλα αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα,
μερικές περιοχές, όπου γίνεται φανερό ότι «το κόστος του κόστους» είναι που
κρατάει πολλούς μακριά από τον Χριστό. Έτσι, κάποιους, που δοκίμασαν ή
ξεκίνησαν με τον Κύριο, τώρα τους βλέπεις και έχουν χαλαρώσει, έχουν κρυώσει ή
έχουν φτιάξει και ακολουθούν το δικό τους δρόμο πίστης, ένα δρόμο χωρίς κόστος,
χωρίς θυσία, χωρίς την ευλογία της παρουσίας του Θεού.
Τι έχουμε να προσθέσουμε σε όλα αυτά;
Υπάρχει και η άλλη πλευρά. Άνθρωποι απλοί, ταπεινοί, γνήσιοι πιστοί του
Χριστού, που θέλουν ολόκληρο τον Ιησού, να Τον γνωρίσουν, να Τον ζήσουν, να
μορφωθεί μέσα τους , να μη ζουν πλέον εκείνοι, να μη ζουν για τον εαυτό τους,
αλλά να ζουν τον Ιησού Χριστό (Β΄ Κορινθίους 5:15). Αυτοί αγκάλιασαν με πίστη και
αγάπησαν με ταπεινή καρδιά ολόκληρο τον Ιησού Χριστό, μαζί με το κόστος Του,
και είναι έτοιμοι να θυσιάσουν τα πάντα για «το έξοχο της γνώσης του Ιησού
Χριστού» (Φιλιππησίους 3:8). Αυτούς αναγνωρίζει ο Κύριος για δικά Του γνήσια
παιδιά, σ’ αυτούς αποκαλύπτεται και αυτούς ευλογεί με την παρουσία Του και
πλουτίζει με το Άγιο Πνεύμα Του. Αυτοί οι άνθρωποι έκαναν μια σωστή εκτίμηση. Ο
Ιησούς Χριστός της Καινής Διαθήκης δεν διαιρείται, δεν τεμαχίζεται και ούτε
μπορούμε να πάρουμε κομμάτια Του επιλεκτικά να τα ζήσουμε. Το κόστος είναι
αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του Ιησού Χριστού και όποιος δεν θέλει το κόστος
δεν μπορεί να αποκτήσει τον Ιησού Χριστό, κι ας μπαινοβγαίνει τακτικά σε κάποια
ή σε κάποιες εκκλησίες.
Απέκτησαν τον Ιησού Χριστό όσοι αγάπησαν πολύ, όσοι
Τον ζήτησαν με όλη τους την καρδιά, και Του ανήκουν με απλή και ολόκληρη καρδιά.
Είναι αυτοί, που δεν έκαναν πίσω μπροστά στο κόστος, ούτε διάλεξαν να φαρδύνουν
το δρόμο για να μειώσουν το κόστος… ούτε αποσιώπησαν την αλήθεια από φόβο για
το κόστος και τις συνέπειες… Μήπως αυτοί είναι οι «αγαθοί και πιστοί δούλοι»,
που Του έμειναν «πιστοί στα λίγα» και θα τους αμείψει αιώνια; (Ματθαίος 25:20-23)